Αγαπητοί αναγνώστες.
Δια του με αριθμού κατάθεσης  41/29-09-2021  κατέθεσα αναίρεση στο Εφετείο Δωδεκανήσου κατά της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας ΑΕ και της υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Τούτης μπορείτε να λάβετε γνώση πατώντας και εδώ.
Τούτη επίσης, αυτούσια ως έχει,  θέτω στη διάθεση Σας κατωτέρω.

Ρόδος 02-10-2021

Με εκτίμηση.
Θωμάς Χ. Σπανός.

.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

 Αίτηση Αναίρεσης

Της μονοπρόσωπης εταιρίας ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΣΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ με το διακριτικό τίτλο «ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ» με έδρα τη Ρόδο, 5χλμ Ρόδου – Λίνδου, ΑΦΜ: 999244953 και αριθμό ΓΕΜΗ: 72977520000 νόμιμα εκπροσωπούμενης από τον Θωμά-Δημήτριο Σπανό του Χρήστου, κατοίκου Ρόδου, 5χλμ Ρόδου – Λίνδου.

ΚΑΤΑ

Της «ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑΣ Α.Ε.», με έδρα το Αιγάλεω Αττικής, ΑΦΜ 094000362 και αριθμό ΓΕΜΗ 000251401000, νόμιμα εκπροσωπούμενης.

ΚΑΙ ΚΑΤΑ

Της υπ’ αριθμόν 260/2020 οριστικής αποφάσεως του Εφετείου Δωδ/σου.

________________***________________

Συνοπτικό ιστορικό

Κατά της αντιδίκου ασκήσαμε  Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου απευθυνομένης, την από 30-01-2017 και με αριθμό κατάθεσης 13/30-01-2017 (σχετικό 04 β΄) στη γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αγωγή μας (Νέα τακτική διαδικασία), περί αναγνώρισης υποχρέωσης εκτέλεσης σύμβασης και καταβολής αποζημίωσης.
Η ανωτέρω αγωγή μας δικάστηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου και εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 113/2018 (σχετικό 04 α΄) οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου  Ρόδου, με την οποία απερρίφθη η αγωγή μας.
Στη συνέχεια κατά της υπ` αριθμόν 113/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου ασκήσαμε την από 15-02-2019 και  με αριθμό  κατάθεσης 33/15-02-2019 στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Ρόδου και με αριθμό κατάθεσης 49/15-02-2019 στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου κατατεθειμένη έφεση μας (σχετικό 03), Ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την δικάσιμο της 17-01-2020.
Επί της προαναφερθείσας έφεσης μας, εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν  260/2020 (σχετικό 02) οριστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου με την οποία έγινε δεκτή η προαναφερθείσα έφεση μας και εξαφανίστηκε η με αριθμό κατάθεσης 13/30-01-2017 στη γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου κατατεθειμένη αγωγή μας.
Τούτη δε κρατήθηκε, από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, δικάστηκε και εν τέλει απερρίφθη.

Ήδη με την παρούσα αίτηση μας, προσβάλλουμε παραδεκτά και εμπρόθεσμα την υπ’ αριθμόν 260/2020 οριστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου και ζητούμε την αναίρεση της, για τους παρακάτω νόμιμους και βάσιμους λόγους:

1^ος  Λόγος αναίρεσης
(άρθρο 559 § 8, 11 ΚΠολΔ)

«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,».

Η αναιρεσιβαλλόμενη στην σελίδα έξη (6) αυτής αναφέρει:
«Τέλος το αίτημα να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να τηρήσει και ενεργοποιήσει την από 1-1-2010 σύμβαση εγγύησης, υπό την σκέπη της 1767/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που σε αυτή αναφέρονται, είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο καθώς έχει ήδη απορριφθεί ως μη νόμιμο με την εκκαλούμενη απόφαση και στο δικόγραφο της έφεσης δεν περιλαμβάνεται λόγος που την προσβάλλει ως προς αυτό το κεφάλαιο».

Το αίτημα μας περί ενεργοποίησης της από 01-10-2010 σύμβασης εγγύησης υπό τη σκέπη της 1767/2010  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που σε αυτήν αναφέρονται, είναι πρωτεύον και κύριο για εμάς και το έχουμε δηλώσει και εκφράσει σθεναρά τόσο με την αγωγή μας όσο και με την έφεση μας. 

Πλέον των ανωτέρω το συγκεκριμένο αίτημα μας το έχουμε εκφράσει και με τις προηγηθείσες της αγωγής μας αιτήσεις μας ασφαλιστικών μέτρων ρύθμισης κατάστασης κατά της αντιδίκου, με τις με αριθμό κατάθεσης 169/25-04-2014 (σχετικό 05 α΄) και  42/18-03-2016 (σχετικό 06 α΄), αμφότερες κατατεθειμένες στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.

Η πρωτόδικη απόφαση, κακώς και εντελώς εσφαλμένα έκρινε  ότι δεν έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε την εκπλήρωση της σύμβασης επειδή εξέλιπαν οι προϋποθέσεις της σχέσης εμπιστοσύνης που αυτή απαιτεί, (σελίδα 5, της 113/2018 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου). 

Με την έφεση μας (σελίδες 13-15), αντικρούουμε την ανωτέρω κακή και εντελώς εσφαλμένη κρίση της υπ’ αριθμόν 113/2018 πρωτόδικης απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, μάλιστα επιπρόσθετα και σε ιδιαίτερο εδάφιο αυτής που φέρει την επικεφαλίδα «Σχέση εμπιστοσύνης» (σελίδα 14) και εδώ είναι ο πρώτος λόγος αναίρεσης μας κατά της αναιρεσιβαλλόμενης και κατά το άρθρο 559 § 8, 11 ΚΠολΔ.

Συγκεκριμένα στις σελίδες 13-15 της έφεσης μας ενισχύουμε την πρόθεση και επιθυμία μας να έχουμε άμεση συνεργασία με την αντίδικο αναφέροντας:
«Ζητήσαμε με την με αριθμό κατάθεσης  13/30-01-2017 (σχετικό 02) στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου αγωγή μας, τα ελάχιστα για την αρμοδιότητα και τον βαθμό του συγκεκριμένου Δικαστηρίου και όχι την πραγματική αποζημίωση της θετικής και αποθετικής ζημίας στην οποία υπαίτια μας υπέβαλε και δημιούργησε η εφεσίβλητη, ως δείγμα καλής θέλησης, διότι προσβλέπαμε και προσβλέπουμε ακόμη, μάλιστα ισχυρά δια της παρούσης εφέσεως μας,  στην συνεργασία μας μαζί της».

Όσον αφορά την κακή και εσφαλμένη κρίση της πρωτόδικης υπ’ αριθμόν 113/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ότι   δήθεν  εκλείπουν πλέον οι προϋποθέσεις της σχέσης εμπιστοσύνης που η σύμβαση αξιώνει και κακώς  υιοθετεί η αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, πλέον της εκτενούς και τεκμηριωμένης, προς αντίκρουση, αναφοράς μας στο εδάφιο «Σχέση εμπιστοσύνης» σελίδα 14 της εφέσεως μας. εκθέτουμε επιπροσθέτως τα κάτωθι:

Στις 11-08-2010 διά του υπ’ αριθμόν 16068/11-08-2010 (σχετικό 07) συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Ρόδου Αγάπης Καλομοίρης – Χατζηδιάκου μεταβιβάσαμε μεταξύ και άλλων τις οριζόντιες ιδιοκτησίες μας ΨΗΙ1 και ΨΗΙ2 όπως σε αυτό περιγράφονται στην εταιρεία «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» της οποίας τα πεντακόσια ενενήντα εννέα (599) εκ των εξακοσίων (600) εταιρικών μεριδίων ανήκουν στον κοινό νόμιμο εκπρόσωπο και διαχειριστή των εταιρειών «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» και «ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ» κύριο Θωμά Χρήστου Σπανό, ο οποίος είναι και ο μοναδικός εταίρος της δεύτερης.
Το συγκεκριμένο συμβόλαιο, για λόγους που δεν είναι της παρούσης η συμβολαιογράφος δεν προσκόμιζε προς μεταβίβαση στο κτηματολόγιο Ρόδου, ως είχε υποχρέωση και αρνούνταν να πράξει τούτο παρά μόνον μετά των πολλών μας πιέσεων και οχλήσεων και μετά από γραπτή εντολή μας στις 22-02-2011 δια της υπ’ αριθμόν 1578/22-02-2011 πράξης του Κτηματολογίου Ρόδου (σχετικό 12 γ΄, της εφέσεως μας).

Το οιοδήποτε συμβόλαιο αγοραπωλησίας ακινήτων γεννά νομικά δικαιώματα και απαιτήσεις προς τρίτους, άμα τη εγγραφή του στους καταλόγους του κτηματολογίου και μόνον τότε.

Στις 01-10-2010 υπογράψαμε τη σύμβαση εγγύησης με την αντίδικο (σχετικό 03, της εφέσεως μας)
Στις 01-10-2010 εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 1767/01-10-2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία διατάχθηκε με τη συναίνεση μας προσημείωση υποθήκης για το ποσόν των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €) σε ιδιοκτησία μας όπως αυτή περιγράφετε στην συγκεκριμένη 1767/2010 απόφαση (σχετικό 08 γ΄, της εφέσεως μας).
Στις 04-10-2010 απευθύνθηκα στον πρόεδρο της εταιρείας για να προτείνω  μια νέα μορφή συνεργασίας εκθέτοντας τους λόγους για το οποίο τούτο έπραττα και για να βεβαιωθώ ότι ο δικηγόρος Νικόλαος Μαλιαρός ενεργούσε εν γνώσει της εταιρείας και όχι ατομικά, (σχετικό 05, των προτάσεων της αγωγής μας). Τούτο έπραξα διότι εντός ολίγων λεπτών Παρασκευή μεσημέρι της 01-10-2010, περί την 14:00 ο δικηγόρος Νικόλαος Μαλιαρός μου κόμισε προς υπογραφή μια λευκή συναλλαγματική, το πρακτικό της εταιρείας μου συγγεγραμμένο από τον ίδιο (σχετικό 08) και άμεσα δικάσαμε την με αριθμό κατάθεσης 2037/01-10-2010 (σχετικό 09) αίτηση προσημείωσης υποθήκης η οποία ορίστηκε την ιδία ημέρα να δικαστεί και εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (σχετικό 08 γ΄, της εφέσεως μας).  Όλα διημείφθησαν εντός ολίγων λεπτών και αυτό το γεγονός μου κόμισε απορίες και ερωτηματικά που ενδυναμώθηκαν από την απάντηση του δικηγόρου Νικόλαου Μαλλιαρού «αυτά είναι η υπογράφεις η φεύγω και συνεργασία δεν έχεις» στο αίτημα  μου να μου δώσει λίγο χρόνο να διαβάσω και να σκεφτώ τι υπέγραφα.   
Στις 05-10-2010 ο πρόεδρος της αντιδίκου μου απάντησε ότι μπορώ να έχω συνεργασία η με επιταγή ημέρας δηλαδή μετρητοίς η προσημείωση υποθήκης, όπως ήδη είχαμε πράξει (σχετικό 06, των προτάσεων της αγωγής μας).
Μετά την επιστολή του προέδρου κάλεσα άμεσα τον νομικό εκπρόσωπο της αντιδίκου Ζερβό Αντώνιο του Νικολάου (Α.Μ.Δ.Σ. Ρόδου:282)  να προχωρήσει στην εγγραφή της προσημείωσης στο Κτηματολόγιο Ρόδου, ώστε να ξεκινήσει η συνεργασία μου με την αντίδικο και εκείνος μου κόμισε νέα συναλλαγματική να υπογράψω, κάτι το οποίο δεν δέχθηκα, καθώς την συναλλαγματική την είχα ήδη υπογράψει και επιδώσει στον δικηγόρο Νικόλαο Μαλλιαρό, οπότε και άρχισαν ατέρμονες  προσπάθειες τηλεφωνικής επικοινωνίας μου μαζί του και με το νομικό τμήμα της αντιδίκου  οι οποίοι μου δήλωναν ότι δεν έχουν καμία συναλλαγματική στα χέρια τους.
Αυτός ο εμπαιγμός της αναζήτησης της συναλλαγματικής με την πάροδο του χρόνου ο δικηγόρος Νικόλαος Μαλλιαρός την ανήγαγε στο σημείο να μου δηλώνει ότι δεν έχω υπογράψει καμία συναλλαγματική και καμία σύμβαση με την αντίδικο, παρά το γεγονός ότι του ανέφερα ότι κρατώ στα χέρια μου τη σύμβαση εγγύησης με τις υπογραφές του.
Οι επίμονες και άοκνες οχλήσεις μου απέφεραν τελικά τη δήλωση του δικηγόρου Νικόλαου Μαλλιαρού την 01-04-2013 ότι έχει απολέσει τη συναλλαγματική, (σχετικό 08 α΄, της εφέσεως μας).
Ταυτόχρονα η αντίδικος συνέταξε και το υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 πρακτικό της (σχετικό 08 β΄, της εφέσεως μας) με το οποίο εξουσιοδοτούσε τον δικηγόρο Ζερβό Αντώνιο του Νικολάου (Α.Μ.Δ.Σ. Ρόδου:282) να παρασταθεί ενώπιον του Πρωτοδικείου Ρόδου και δήθεν  να  «συναινέσει»  στην άρση της προσημείωσης, κάτι στο οποίο δεν ενδώσαμε καθώς κύριος, σταθερός και αδιάλειπτος στόχος και σκοπός μας ήταν και είναι η άμεση συνεργασία μας με την αντίδικο.
Στις νέες οχλήσεις μας προς την αντίδικο, προκειμένου να ξεκινήσει η μεταξύ μας συνεργασία, αφού εξέλιπε πλέον η δικαιολογία της συναλλαγματικής, προβαλλόταν πλέον το γεγονός ότι δεν έχει μεταγραφεί στο Κτηματολόγιο η υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (σχετικό 08 γ΄, της εφέσεως μας).  Τούτο να πράξει ήταν υποχρέωση της αντίδικου η οποία από την μία προέβαλε ως πρόσκομμα το γεγονός ότι δεν είχε εγγραφεί η προσημείωση στο Κτηματολόγιο και από την άλλη δεν έκανε τίποτα για να την μεταγράψει.
Τούτη η νέα αδιέξοδος κατάσταση, αφού εξήντλησα τις όποιες άοκνες καλοπροαίρετες προσπάθειες μου προς την αντίδικο, με οδήγησε στην από 11-02-2014 αίτηση μου προς το Πρωτοδικείο Ρόδου προκειμένου να μου χορηγήσει νομική βοήθεια για να ενεργοποιήσω δικαστικά την από 01-10-2010 σύμβαση εγγύησης που σύναψα με την αντίδικο και να κινηθώ δικαστικά εναντίον του δικηγόρου Νικόλαου Μαλλιαρού.
Διά της υπ’ αριθμόν 67/25-02-2014 Πράξης του Πρωτοδικείου Ρόδου μου χορηγήθηκε η ανωτέρω αιτούμενη χορήγηση νομικής βοήθειας στο πρόσωπο του δικηγόρου Γεώργιου Σωφρονά (σχετικό 10).
Διά της από 31-03-2014 (σχετικό 9, των προτάσεων της αγωγής μας) αίτησης αποποίησης του προς τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Ρόδου ο δικηγόρος Γεώργιος Σωφρονάς αιτήθηκε την αποποίηση του από τον διορισμό του για τους δύο (2) λόγους που σε αυτήν αναφέρει και ο δεύτερος είναι αυτολεξεί:
«Επίσης μετά από λεπτομερή διερεύνηση της υπόθεσης διαπίστωσα ότι προκειμένου να ενεργοποιηθεί η από 01-10-2010 υπογραφείσα σύμβαση της εταιρείας του κ. Θωμά Σπανού με την  ‘’ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ’’ θα πρέπει να προβεί, κάποιος εκ των δύο παραπάνω συμβαλλομένων, στην μεταγραφή στο κτηματολόγιο Ρόδου της με αριθμό 1767/01-10-2010 αποφάσεως περί εγγραφής προσημειώσεως σε ακίνητα ιδιοκτησίας του κ. Θωμά Σπανού για εξασφάλιση της απαίτησης της ‘’ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑΣ’’ πράγμα όμως το οποίο ΚΑΝΕΙΣ από τους συμβαλλόμενους ΔΕΝ πράττει. Το κόστος δε μεταγραφής (τέλη υπέρ ΔOY, ΤΑΧΔΙΚ) στο κτηματολόγιο Ρόδου δεδομένου ότι το ποσό της προσημείωσης είναι μεγάλο, (100.000 ευρώ), δεν δύναμαι βεβαίως οικονομικώς να αναλάβω και ούτε βαρύνομαι με τέτοια υποχρέωση από την με αριθμό 67/2014 πράξη». 
Εξ αυτής, της ανωτέρω, διαπίστωσης του δικηγόρου Γεώργιου Σωφρονά ορμώμενοι αναλάβαμε εμείς με δικά μας έξοδα να εγγράψουμε την προσημείωση, όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμόν 12830680/07-04-2014 διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Ρόδου (σχετικό 08 δ΄, της εφέσεως μας) και την υπ’ αριθμόν 75162/07-04-2014 (σχετικό 08 ε΄, της εφέσεως μας) τριπλότυπη απόδειξη είσπραξης του Κτηματολογίου Ρόδου, προκειμένου να αρθεί και αυτό το προβαλλόμενο  πρόσκομμα από την αντίδικο της οποίας η εγγραφή της προσημείωσης στο Κτηματολόγιο Ρόδου ήταν υποχρέωση της την οποία δεν εκπλήρωνε για να μην τηρήσει την μεταξύ μας συμφωνία.
Μόλις εγγράψαμε την προσημείωση, άμεσα την ίδια ημέρα ενημερώσαμε τον υπεύθυνο πιστωτικού ελέγχου της αντιδίκου κύριο  Δάβρη Γεώργιο, ώστε εκλιπόντος και αυτού του προσκόμματος που έθετε η αντίδικος να αρχίσει η μεταξύ μας συνεργασία, όπως προκύπτει από το ηλεκτρονικό μας μήνυμα της 07-04-2014 με θέμα «Αποδείξεις κατάθεσης προσημείωσης» (σχετικό 14 των προτάσεων της αγωγής μας).  Μάταια και πάλι.

Ως ανωτέρω αναφέραμε:
Το οιοδήποτε συμβόλαιο αγοραπωλησίας ακινήτων γεννά νομικά δικαιώματα και απαιτήσεις προς τρίτους, άμα τη εγγραφή του στους καταλόγους του κτηματολογίου και μόνον τότε.

Η αντίδικος είχε όλο το χρονικό περιθώριο να εγγράψει την προσημείωση στους καταλόγους του κτηματολογίου Ρόδου από την επομένη της απάντησης προς εμάς του προέδρου της (σχετικό 6, των προτάσεων της αγωγής μας) όπου και καλέσαμε τον νομικό εκπρόσωπο της αντιδίκου, δικηγόρο Ρόδου Ζερβό Αντώνιο του Νικολάου (Α.Μ.Δ.Σ. Ρόδου:282)  να προχωρήσει στην εγγραφή της προσημείωσης στο Κτηματολόγιο Ρόδου, ώστε να ξεκινήσει η συνεργασία μας με την αντίδικο και με βάση τον έλεγχο που έκανε η αντίδικος στο κτηματολόγιο Ρόδου , όπως η ίδια αναφέρει στην 3η σελίδα του από 12-05-2017 κατατεθειμένου σημειώματος της Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 05 β΄):
«Μετά από έλεγχο που πραγματοποιήσαμε στο Κτηματολόγιο Ρόδου σε δύο χρόνους, με τελικό έλεγχο το πρωινό της  01-10-2010 ακολούθησε η υπ’ αριθμόν 2037/01-10-2010 αίτηση μας κατά της 1^ης αντιδίκου και η υπ’ αριθμόν 1767/01-10-2010 απόφαση …», (σχετικό 05 β΄).
Αντί τούτου εκείνος μου κόμισε νέα συναλλαγματική να υπογράψω, κάτι το οποίο δεν δέχθηκα, καθώς την συναλλαγματική την είχα ήδη υπογράψει και επιδώσει στον δικηγόρο Νικόλαο Μαλλιαρό ο οποίος εδέησε να δηλώσει ότι την έχασε την 01-04-2013 (σχετικό 08 α΄, της εφέσεως μας) με την ταυτόχρονη εντολή της αντιδίκου μέσω του υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 (σχετικό 08 β΄, της εφέσεως μας) πρακτικού του Διοικητικού της συμβουλίου, κάτι που δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ότι η αντίδικος δεν είχε σκοπό να ενεργοποιήσει την από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης και εύρισκε πρόσκομμα ότι δεν της παρέδωσα την λευκή συναλλαγματική.
Η αντίδικος λοιπόν είχε όλο το χρονικό περιθώριο από την 06-10-2010 όπου και καλέσαμε τον δικηγόρο της Ζερβό Αντώνιο του Νικολάου να προχωρήσει στην εγγραφή της προσημείωσης στο Κτηματολόγιο Ρόδου, μέχρι την 22-02-2011 (σχετικό 12 γ΄, της εφέσεως μας) όπου και μεταγράψαμε στο Κτηματολόγιο Ρόδου το υπ’ αριθμόν 16068/11-08-2010 (σχετικό 07) συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Ρόδου Αγάπης Καλομοίρη - Χατζηδιάκου με το οποίο μεταβιβάστηκαν οι οριζόντιες ιδιοκτησίες ΨΗΙ1 και ΨΗΙ2 από την εταιρεία μου «ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ» στην άλλη εταιρεία μου «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» και επί των οποίων εγγράφει η προσημείωση της αντιδίκου προς εξασφάλιση της συνεργασίας μας, κάτι που  δεν έπραξε και εύρισκε προς τούτο πρόφαση την απολεσθείσα συναλλαγματική από τον δικηγόρο της Νικόλαο Μαλλιαρό.
Πέραν των ανωτέρω και κατά την μεταγραφή στο Κτηματολόγιο Ρόδου από εμάς της υπ’ αριθμόν 1767/01-10-2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου διά της οποίας διατάχθηκε προσημείωση  εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €)  υπέρ της αντιδίκου προς εξασφάλιση της συνεργασίας μας, υπογράψαμε ότι την αποδεχόμαστε και ως «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ», καθώς πλέον οι οριζόντιες ιδιοκτησίες ΨΗΙ1 και ΨΗΙ2 επί των οποίων ενεγράφη η προσημείωση είχαν μεταβιβαστεί στην «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» (σχετικό 13, των προτάσεων της αγωγής μας).

Ως εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι ουδέποτε διαταράχθηκε η σχέση εμπιστοσύνης από μέρους μας, όπως κακώς αναφέρει η πρωτόδικη υπ’ αριθμόν 113/2018 απόφαση  του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου στη σελίδα πέντε (5) αυτής και κακώς υιοθετεί η αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου στη σελίδα έξη (6) αυτής αναφέροντας κακώς ότι στην έφεση μας δεν περιλαμβάνεται λόγος που την προσβάλλει ως προς αυτό το κεφάλαιο κάτι που έχουμε πράξει αναλυτικά και τεκμηριωμένα, προσκομίζοντας τα προς τούτο σχετικά έγγραφα και αναφέρουμε στις σελίδες δέκα τρία έως δέκα πέντε (13-15) της εφέσεως μας.

Έτι περαιτέρω, έχουμε από μέρους μας όλη την καλή διάθεση να εγγυηθούμε και να εγγράψουμε εκ νέου και με δικαστική απόφαση την προσημείωση προς εξασφάλιση της συνεργασίας μας και με βάση την από 01-10-2010 σύμβαση εγγύησης και από την «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» στο ίδιο ακίνητο που επέλεξε η αντίδικος να εγγράψει την προσημείωση, προς εξασφάλιση των μελλοντικών απαιτήσεων της αντιδίκου από την συνεργασία της μαζί μας, με την «ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ» και ανήκει πλέον το συγκεκριμένο ακίνητο στην άλλη εταιρεία μας «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ».

Κάτι που ποτέ δεν πρότεινε η αντίδικος, διότι απλά υπαναχώρησε ηθελημένα, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνη, στην από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης.

Συνεπώς,
οι υπ’ αριθμόν οκτώ (8) και έντεκα (11) λόγοι αναίρεσης του άρθρου 559 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,».
εκ των ανωτέρω αναφερομένων είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί.

 2^ος  Λόγος αναίρεσης
(άρθρο 559 § 11, 19 ΚΠολΔ)

 «11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη Αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη Αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν, … 

19) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης»

Από την επισκόπηση της υπόθεσης στο σύνολο της προκύπτει ότι τόσο στην πρωτοβάθμια δίκη όσο και στην δευτεροβάθμια δίκη, με την αγωγή μας αλλά και με τις προτάσεις μας αναφέραμε και αποδείξαμε με προσκόμιση σχετικών εγγράφων τα ακόλουθα :

«Σε νέα επικοινωνία που είχα με την εναγομένη, ενημέρωσα τόσο τον υπεύθυνο πιστωτικού ελέγχου της εταιρίας κ. Γεώργιο Δάβρη αλλά και τον διευθυντή πωλήσεων Νοτίου Αιγαίου κ. Βασίλη Κουτσομίτη ότι το ζήτημα (εννοείται από τα προαναφερόμενα στην αγωγή, της εγγραφής της προσημείωσης στο Κτηματολόγιο) έχει διευθετηθεί και μπορούμε επιτέλους να προχωρήσουμε σε εκτέλεση των όρων της μεταξύ μας σύμβασης. Η απάντηση του τελευταίου ήταν πως η συνεργασία μας θα ξεκινήσει μόνο τις απολύτου μετρητοίς δίνοντας μας και τη χαριστική βολή!»
(οράτε σελίδα 7, δεύτερη παράγραφος της αγωγής μας)
(οράτε σελίδα 4, των πρωτόδικων προτάσεων μας)
(οράτε σχετικό 14, των πρωτόδικων προτάσεων μας)

Η αρνητική απάντηση του τμήματος πωλήσεων διά στόματος του προϊσταμένου του κυρίου Βασίλη Κουτσομύτη, σε μεταξύ μας τηλεφωνική επικοινωνία, μετά και την ανωτέρω αναφερομένη ενέργεια μας να εγγράψουμε με δικά μας έξοδα την προσημείωση στο Κτηματολόγιο Ρόδου και την οποία γνωστοποιήσαμε στην αντίδικο δια του ανωτέρω αναφερομένου ηλεκτρονικού μας μηνύματος (email), μας οδήγησε στην με αριθμό κατάθεσης 169/25-04-2014 (σχετικό 05 α΄) αίτηση ρύθμισης κατάστασης συνεργασίας, με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου για την οποία εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 262/2014 (σχετικό 05 γ΄) απόφαση του ιδίου δικαστηρίου.
Επανήλθαμε και πάλι, Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, κάτω από ειδικές συνθήκες, τις οποίες επικαλούμαστε και αναφέρουμε σε αυτήν, διά της με αριθμό κατάθεσης 42/18-03-2016 (σχετικό 06 α΄) νέας αιτήσεως μας ρύθμισης κατάστασης συνεργασίας, με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, για την οποία εκδόθηκε υπ’ αριθμόν 1/2017 (σχετικό 06 β΄) απόφαση του ιδίου δικαστηρίου.
Η επιμονή μας στην αναζήτηση του δικαίου μας, μας οδήγησε στην με αριθμό κατάθεσης 13/30-01-2017 (σχετικό 04 β΄) κατατεθειμένη αγωγή μας στη γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, αφού εξαντλήσαμε προηγούμενα όλες τις καλοπροαίρετες προσπάθειες μας με τους υπευθύνους της αντιδίκου για έναρξη της συνεργασίας μας με βάση την από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβασης εγγύησης.
Η άοκνη και αδιάλειπτη τούτη προσπάθεια μας εκφράζεται ενδεικτικώς και με τα από:

1. 15-03-2017, 6:15 PM
2. 24-03-2017, 11:59 AM
3. 24-03-2017, 2:38 PM
4. 24-03-2017, 5:17 PM

ηλεκτρονικά μας μηνύματα (emails) προς τους υπευθύνους της αντιδίκου στο τμήμα πωλήσεων και στο νομικό τμήμα αυτής.
Η εκ νέου αρνητική απάντηση της αντιδίκου, στη συμμόρφωση της στην από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβασης εγγύησης, εκφράζεται στο από 31-03-2017, 10:58 ΑΜ, απαντητικό των ανωτέρω, ηλεκτρονικό μήνυμα (email) της, από την υπεύθυνη του νομικού της τμήματος της, κυρία Αγγελική Σοφού. 
Τούτη την εκ νέου αρνητική απάντηση της αντιδίκου, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος, κοινά εκτυπωμένου με  όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα ηλεκτρονικά μηνύματα (emails) και σε συνέχεια και απάντηση αυτών προώθησα στον δικηγόρο μου, που χειρίστηκε την παρούσα δικαστική μου υπόθεση πρωτοδίκως, ώστε να την εντάξει στις προτάσεις μας και τούτη καταθέσαμε, συνοδεία όλων των ανωτέρω αναφερομένων ηλεκτρονικών μηνυμάτων (emails),  στο πρωτόδικο δικαστήριο ως σχετικό δέκα πέντε (15) των προτάσεων μας.

Ως εκ των ανωτέρω προκύπτει ούτε το πρωτόδικο, ούτε και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έλαβαν υπόψη τους τα ανωτέρω αναφερόμενα σχετικά ντοκουμέντα υπ’ αριθμόν δέκα τέσσερα και δέκα πέντε (14 και 15) των προτάσεων μας στο πρωτόδικο δικαστήριο και ουδόλως σε αυτά ειδικώς αναφέρονται η πρωτόδικη υπ’ αριθμόν 113/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου  και η δευτεροβάθμια – προσβαλλόμενη διά της παρούσης,  υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, παρά το γεγονός ότι από αυτά και μόνον προκύπτει η ηθελημένη, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνη της υπαναχώρησης  της αντιδίκου στην από 01-10-2010 συναφθείσα μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης.

Παρά τα ανωτέρω, η προσβαλλόμενη αναφέρει ότι :
«Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και τέλος λαμβάνοντας υπόψη τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: …  
(οράτε 6η σελίδα, 2η παράγραφος)
…….Δεν διαπιστώνεται δε υπαίτια καταχρηστική συμπεριφορά της εναγόμενης, ώστε δεν στοιχειοθετείται αδικοπραξία σε βάρος της πρώτης ενάγουσας και η εναγόμενη δεν υποχρεούται σε αποζημίωση αυτής.»
(οράτε 10η σελίδα, προς το τέλος ).

Όμως εμείς προβήκαμε σε όλες τις ζητούμενες από την αντίδικο ενέργειες μας, προκειμένου να άρουμε τα τιθέμενα από την ίδια προσκόμματα της, ώστε  να αρχίσει η μεταξύ μας συνεργασία, όπως αναφέρουμε και αποδεικνύεται από τις ενέργειες μας που εκθέτουμε στα ανωτέρω αναφερόμενα ηλεκτρονικά μηνύματα (emails).

Από όλα τα ανωτέρω προκύπτει πως η προσβαλλόμενη υπέπεσε στις πλημμέλειες των περιπτώσεων  11 και 19 του άρθρου 559 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, καθόσον αναφέρει  πως:
«Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων…. αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: … »,
(οράτε σελίδα 6, της αναιρεσιβαλλόμενης)
κάτι που δεν ισχύει, καθώς όπως ανωτέρω εκθέτουμε το δικαστήριο που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη, υπ’ αριθμόν 260/20 απόφαση  του Εφετείου Δωδεκανήσου, δεν έλαβε υπόψη τα σχετικά που προσκομίσαμε πρωτοδίκως και με την έφεση μας και έχουν προσκομιστεί με τις πρωτόδικες προτάσεις μας ως σχετικά δέκα τέσσερα και δέκα πέντε (14 και 15) αυτών, από τα οποία προκύπτει η ξεκάθαρη υπαναχώρηση της αντιδίκου στην από 01-10-2010 μεταξύ μας συναφθείσα σύμβαση εγγύησης.

Έτι περαιτέρω:
Η αναιρεσιβαλλόμενη, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω εκτιθέμενα στην παρούσα, που θέτουμε στη διάθεση και γνώση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξετάζει την παρούσα και κρινόμενη αναίρεση μας, παρερμηνεύει και κατά συνέπεια αιτιολογείται ανεπαρκώς, την έννοια της από 01-04-2013 ταυτόχρονης ενέργειας της αντιδίκου με τον δικηγόρο της Νικόλαο Μαλλιαρό.

Η πρώτη διά του υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 (σχετικό 8, των πρωτόδικων προτάσεων μας) πρακτικού συνεδριάσεως του διοικητικού της συμβουλίου αποφάσισε ομόφωνα να εξουσιοδοτήσει ειδικώς τον δικηγόρο Ρόδου Αντώνιο Ζερβό να παρασταθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) επ’ ονόματι και για λογαριασμό της και  δήθεν  να «συναινέσει»  στην ολοσχερή ανάκληση της υπ’ αριθμόν 1767/2010 αποφάσεως του ιδίου Δικαστηρίου διά της οποίας ενεγράφη  η προσημείωση υποθήκης υπέρ της αντιδίκου για το ποσόν των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €) και κατά ημών, λόγο μη υπάρξεως παντάπασι συνεργασίας μεταξύ ημών και της αντιδίκου, όπως και αξιώσεως εκατέρωθεν.

Εμείς ουδέποτε ζητήσαμε κάτι τέτοιο για να  «συναινέσει»  η αντίδικος στην άρση της προσημείωσης, κάτι στο οποίο και δεν ενδώσαμε, αντιθέτως επιδιώκαμε αόκνως και αδιαλείπτως μέσω τηλεφωνικών μας επαφών με τον δικηγόρο της αντιδίκου Νικόλαο Μαλλιαρό, ο οποίος σύναψε την από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης και με το νομικό τμήμα της την έναρξη της συνεργασίας μας με την αντίδικο και προσκρούαμε στα εφευρισκόμενα προσκόμματα της, την μια ότι δεν έχει τη συναλλαγματική που επιδώσαμε στον δικηγόρο της και αρνούνταν ότι την είχε και τελικά δήλωσε ότι την απώλεσε και την άλλη ότι δεν έχει εγγραφεί η προσημείωση στο κτηματολόγιο που ήταν δική της υποχρέωση να πράξει και δεν έπραττε και τελικά εγγράψαμε εμείς οι ίδιοι με δικά μας έξοδα.

Ο δεύτερος, δικηγόρος Νικόλαος Μαλλιαρός, μας δηλώνει μετά σχεδόν τρία (3) χρόνια εμπαιγμού, καθώς μας δήλωνε στις τηλεφωνικές προς τούτο επικοινωνίες μας μαζί του, ως και με το νομικό τμήμα της αντιδίκου, πως δεν έχει καμία συναλλαγματική και πως δεν έχουμε υπογράψει καμία σύμβαση με την αντίδικο, ότι δεν έχει την συναλλαγματική και ότι την απώλεσε.
Τούτο δε πράττει, αναφέροντας στο ίδιο έγγραφο της δήλωσης του, (σχετικό 7, των πρωτόδικων προτάσεων μας), «δεδομένης βεβαίως και της μη μέχρι σήμερα μη ενάρξεως μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εμπορικής συνεργασίας και μη υπάρξεως οποιασδήποτε χρηματικής η άλλης αξιώσεως μεταξύ τους», όπως επακριβώς αναφέρει στην από 01-04-2013 δήλωση του προς ημάς.
Μιας συνεργασίας που επιδιώκαμε και επιδιώκουμε σθεναρά και δεν άρχισε έως και τη δήλωση του ότι την απώλεσε εξ αιτίας αυτού του κατ’ ημάς,  υποτιθέμενου γεγονότος.
Αναφέρει δε στην ίδια δήλωση του ότι δεν ενεγράφη η προσημείωση των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €) διά της υπ’ αριθμόν 1767/01-10-2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου στα βιβλία υποθηκών του Κτηματολογίου Ρόδου και «η πρώτη συμβαλλόμενη είναι πρόθυμη ανά πάσα στιγμή και χωρίς καμία επιβάρυνση των δεύτερης και τρίτου συμβαλλομένων να άρει την άνω εκδοθείσα απόφαση προσημείωσης υποθήκης απαλλάσσοντάς τους από το νομικό αυτό βάρος», κάτι που εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε και επιπρόσθετα δεν συνηνέσαμε στην δική του τοποθέτηση για λογαριασμό της αντιδίκου, την  οποία εξέφρασε στην από ιδίας ημερομηνίας 01-04-2013 ταυτόχρονη δική του προς ημάς δήλωση του απώλειας της συναλλαγματικής που του υπογράψαμε και του επιδώσαμε προς εξασφάλιση της συνεργασίας μας με την αντίδικο και της εντολής της αντιδίκου διά του υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 πρακτικού συνεδριάσεως του διοικητικού συμβουλίου της προς τον δικηγόρο Ρόδου Αντώνιο Ζερβό να  «συναινέσει»  στην  ολοσχερή ανάκληση της υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου διά της οποίας ενεγράφη προσημείωση υποθήκης υπέρ της αντιδίκου για το ποσόν των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000€) και κατά ημών, προς εξασφάλιση της μεταξύ μας συνεργασίας που ποτέ δεν ευοδώθηκε να αρχίσει ένεκα των δικών τους ενεργειών, της κατ’ ημάς  δήθεν απώλειας της συναλλαγματικής από τον δικηγόρο Νικόλαο Μαλλιαρό και της αντιδίκου με την μη εγγραφή της προσημείωσης στα βιβλία υποθηκών του Κτηματολογίου Ρόδου, όπως είχε η ίδια υποχρέωση να πράξει και δεν έπραττε.

Τα μόλις ανωτέρω έχουμε επανειλημμένα δηλώσει:

1. Στην με αριθμό 169/25-04-2014 (σχετικό 05 α΄) κατατεθειμένη αίτηση μας στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και για την ρύθμιση της συνεργασίας μας με την αντίδικο.
2. Στην με αριθμό 42/18-03-2016 (σχετικό 06 α΄) κατατεθειμένη αίτηση μας στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και για την ρύθμιση της συνεργασίας μας με την αντίδικο.
3. Στην με αριθμό κατάθεσης 13/30-01-2017 (σχετικό 04 β΄) κατατεθειμένη αγωγή μας στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου.
4. Στην με αριθμό κατάθεσης 49/15-02-2019 (σχετικό 03) κατατεθειμένη έφεση μας ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.

Παρόλα αυτά η αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020  απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου δεν έλαβε υπόψη της, αν και της τέθηκαν και αποφάνθηκε κακώς και εσφαλμένα,  με όσες παρερμηνευμένες σκέψεις της εκθέτει στο σκεπτικό του διατακτικού της, ότι:
«Ενόψει των ανωτέρω η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης για ανάκληση της 1767/2010 απόφασης εγγραφής προσημείωσης υποθήκης δεν συνιστά καταχρηστική καταγγελία της μεταξύ των διαδίκων σύμβασης διανομής, και δεν γεννάται υποχρέωση αποζημίωσης της πρώτης ενάγουσα από την εναγόμενη. Δεν διαπιστώνεται δε υπαίτια καταχρηστική συμπεριφορά της εναγομένης, ώστε να στοιχειοθετείται αδικοπραξία σε βάρος της πρώτης ενάγουσας και η εναγομένη δεν υποχρεούται σε αποζημίωση αυτής. Συνακόλουθα ως προς το κεφάλαιο της αποζημίωσης, για το οποίο κρατήθηκε η υπόθεση από το παρόν δικαστήριο όσον αφορά την πρώτη ενάγουσα, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη».
Τα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα, ήτοι:

1. Το από 07-04-2014 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) προς τον κ. Γεώργιο Δάβρη, (σχετικό 14, των πρωτόδικων προτάσεων μας).
2. Το από 31-03-2017, 10:58 ΑΜ, απαντητικό ηλεκτρονικό μήνυμα (email) της αντιδίκου από την υπεύθυνη του νομικού της τμήματος της, κυρία Αγγελική Σοφού, συνοδεία των δικών μας σχετικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων (emails), (σχετικό 15, των πρωτόδικων προτάσεων μας).

Και κυρίως τα:

3. Η από 01-04-2013 δήλωση του δικηγόρου της αντιδίκου Νικόλαου Μαλλιαρού περί της απώλειας της συναλλαγματικής που του επιδώσαμε κατά την υπογραφή της από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβασης εγγύησης και χρησιμοποιούνταν από την αντίδικο, επικαλούμενη, κατ’ ημάς αναληθώς, ότι δεν την είχε, ως πρόσκομμα για την έναρξη της συνεργασίας μας, (σχετικό 7, των πρωτόδικων προτάσεων μας).
4. Το υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 πρακτικό συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της αντιδίκου, (σχετικό 8, των πρωτόδικων προτάσεων μας).

Η αναιρεσιβαλλόμενη, 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, τα ανωτέρω προσκομιζόμενα έγγραφα, τα οποία έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, αγνοεί και παρερμηνεύει με συνέπεια να αιτιολογείται ανεπαρκώς.

Τα μεν δύο πρώτα αγνοεί και δεν λαμβάνει υπόψη της, ούτε καν αναφέρει.
Τα δε δύο δεύτερα παρερμηνεύει το νόημα τους και κυρίως τον σκοπό τους, ο οποίος είναι η ηθελημένη, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνη της υπαναχώρησης της αντιδίκου στην από 01-10-2010 μεταξύ μας υπογραφείσα σύμβαση εγγύησης, τον οποίο επεδίωκε σιωπηρώς, ηθελημένα, αναίτια και υπαίτια αρχικά με την δικαιολογία ότι δεν έχει την συναλλαγματική που της επιδώσαμε και εν τέλει δήλωσε ο δικηγόρος της Νικόλαος Μαλλιαρός ότι  δήθεν την απώλεσε και μεταγενέστερα ότι δεν έχει εγγραφεί η προσημείωση στα βιβλία υποθηκών του Κτηματολογίου της Ρόδου που η ίδια είχε υποχρέωση να εγγράψει και δεν έπραττε τούτο, κάτι το οποίο εμείς πράξαμε, μάταια και πάλι.

Από τα δύο δε δεύτερα ανωτέρω αναφερόμενα ντοκουμέντα της αντιδίκου προκύπτει κρυστάλλινα η ηθελημένη, αναίτια και υπαίτια καταχρηστική καταγγελία της από 01-10-2010 μεταξύ μας συναφθείσας σύμβασης εγγύησης.

Συνεπώς,
οι υπ’ αριθμόν έντεκα (11) και δέκα εννέα (19) λόγοι αναίρεσης του άρθρου 559 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
«11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη Αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη Αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,
19) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης»
εκ των ανωτέρω αναφερομένων είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί.

 3^ος  Λόγος αναίρεσης
(άρθρο 559 § 8, 11 ΚΠολΔ)

«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,».

Στην έφεση μας και στις σελίδες επτά (7) και οκτώ (8), αναφέρουμε:
«Την εμπορική πολιτική προς χονδρεμπόρους της εφεσίβλητης, που αφορά τα παραγόμενα και εισαγόμενα προϊόντα ζύθου, για το έτος 2014, με ημερομηνία έκδοσης την 26-03-2014 και με ημερομηνία επανερχόμενης ισχύος της, την 31-03-2014 (σχετικό 10 β΄).
Την εμπορική πολιτική προς χονδρεμπόρους της εφεσίβλητης, που αφορά τα προϊόντα  ΙΟΛΗ  δηλαδή τα προϊόντα εμφιαλωμένου νερού, με ημερομηνία ισχύος της, την 03-02-2014 (σχετικό 10 γ΄).
Τα ανωτέρω η εφεσίβλητος μας προσκόμισε ενόψει της επικείμενης έναρξης της συνεργασίας μας με αφορμή την μεταγραφή από εμάς της προσημείωσης των 100.000€ διά της υπ’ αριθμόν 1767/2010 (σχετικό 08 γ΄) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου που καταχωρήσαμε στους καταλόγους του κτηματολογίου Ρόδου διά της υπ’ αριθμόν 919/07-04-2014 αίτησης μας (σχετικό 12 β΄) και που εν τέλει η εφεσίβλητος και πάλι υπαναχώρησε».
Όπως στην έφεση μας αναφέρουμε μετά την κοινοποίηση στην αντίδικο της εγγραφής της προσημείωσης από εμάς στο κτηματολόγιο Ρόδου, διά του από 07-04-2014 ηλεκτρονικού μας μηνύματος (σχετικό 14, των πρωτόδικων προτάσεων μας), η αντίδικος μας κόμισε με τους πωλητές της την εμπορική πολιτική της προκειμένου να αρχίσει η μεταξύ μας συνεργασία κάτι που και πάλι δεν έγινε, καθώς υπαναχώρησε εκ νέου.
Το έγγραφο της εμπορικής της πολιτικής (σχετικό 10 β΄, της εφέσεως μας) αναγράφει στην πρώτη σελίδα του:

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΠΡΟΣ : ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΑΠΟ:  ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΩΛΗΣΕΩΝ
ΗΜΕΡ: 26/3/2014

ΘΕΜΑ: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Επισυναπτόμενα θα βρείτε την Εμπορική Πολιτική που επανέρχεται σε ισχύ από 31 Μαρτίου 2014.
Παρακαλούμε για την άμεση ενημέρωση Συναδέλφων -  Συνεργατών.

Ευχαριστώ.

Υπογραφή.
Νίκος Ζώης.

 Ως εκ των ανωτέρω προκύπτει τα συγκεκριμένα έγγραφα της εμπορικής πολιτικής της αντιδίκου (σχετικά 10 α΄,  β,  γ΄, της εφέσεως μας), δεν επρόκειτο να έλθουν εις χείρας μας, εάν δεν μας λογάριαζε προς στιγμή για συνεργάτες της, κάτι που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς υπαναχώρησε εκ νέου της, από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβασης εγγύησης.

Τα ανωτέρω αν και τέθηκαν εις γνώση του εξετάζοντος δικαστηρίου, που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, προσκομίζοντας τα ανωτέρω αναφερόμενα σχετικά έγγραφα,  εν τούτοις δεν τα έλαβε υπόψη του, παρά το γεγονός ότι τούτα ενισχύουν την εκδοχή της ηθελημένης, αναίτιας ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτιας ως αποκλειστικά υπεύθυνης της υπαναχώρησης της, στην από 01-10-2010 μεταξύ μας συναφθείσα σύμβαση εγγύησης. 

Συνεπώς,
οι υπ’ αριθμόν οκτώ (8) και έντεκα (11) λόγοι αναίρεσης του άρθρου 559 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,».
εκ των ανωτέρω αναφερομένων είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί.

4^ος  Λόγος αναίρεσης
(άρθρο 559 § 8, 11, 19 ΚΠολΔ)

«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,
19) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης».

Στην έφεση μας εκθέτουμε τεκμηριωμένα, αναφέροντας και προσκομίζοντας τα ανάλογα σχετικά προς τούτο έγγραφα, τη συνήθη έως πάγια παρελκυστική και αντιδεοντολογική, μακράν πέραν των χρηστών συναλλακτικών ηθών, πρακτική που εφαρμόζει η αντίδικος, ως κατωτέρω:
«Επειδή η παρελκυστική και αντιδεοντολογική, μακράν πέραν των χρηστών συναλλακτικών ηθών, συμπεριφορά της εφεσίβλητης δεν είναι περιστασιακή αλλά πάγια τακτική της, βάλλοντας αθέμιτα τους ανταγωνιστές της με περιοριστικές του ανταγωνισμού πρακτικές της κατά χονδρεμπορικών επιχειρήσεων, ως εν προκειμένω με τις κατ’ ημών και εν τη παρούσα αναφερόμενες ενέργειες της και όπως αποδεδειγμένα προκύπτει από την υπ’ αριθμόν 590/2014  απόφαση της Ολομέλειας της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Τούτη ομόφωνα επέβαλε πρόστιμο στην εφεσίβλητη συνολικού ύψους τριάντα ενός εκατομμυρίων τετρακοσίων πενήντα μίας χιλιάδων διακοσίων έντεκα ευρώ (31.451.211 €), αναλογούν στο 10% του τζίρου της, καθώς διαπίστωσε ότι η εφεσίβλητος καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά, όπως λεπτομερώς αναφέρεται στην 590/2014 απόφαση της η οποία αποτελείται από 586 σελίδες αναρτημένες στο διαδίκτυο και προς τούτο ευνοήτως δεν σας κομίζουμε.
Επειδή διά της υπ’ αριθμόν 4055/2017 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά (Τμήμα 16^ο Τριμελές), περιορίστηκε το ανωτέρω πρόστιμο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, μόλις στο 8% του τζίρου της εφεσίβλητης και στο ποσόν των είκοσι έξι εκατομμυρίων επτακοσίων τριάντα τριών χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και δεκαοκτώ λεπτών (26.733.529,18 €). Τούτη αποτελείται από 54 σελίδες και προς τούτο ευνοήτως δεν Σας κομίζουμε.
Επειδή η εφεσίβλητη για να φθάσει να έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ανά την Ελληνική επικράτεια καρπωνόμενη έως και το 74% (σχετικό 14 α΄) της εγχώριας κατανάλωσης και να αποκομίζει τεράστια κέρδη έναντι των ανταγωνιστών της (σχετικό 14 β΄) ακόμη και σήμερα (σχετικό 14 γ΄), (πηγή σχετικών με αριθμό 14, το διαδίκτυο), τις διαπιστωμένες πρακτικές της από την Επιτροπή  Ανταγωνισμού δεν τις εφήρμοσε μόλις εχθές, αλλά προ δεκαετιών, όπου και κατά την δεκαετία το 80 ήμασταν ανταγωνιστές της, εισάγοντας την μπύρα MORETTI  (σχετικό 04) πού σήμερα η ίδια διακινεί (σχετικό 10 α΄) και έχουμε υποστεί από τότε τον αθέμιτο ανταγωνισμό της.
Επειδή ακόμη και σήμερα, παρά το γεγονός ότι μας έχει φέρει με την παρελκυστική και αντιδεοντολογική, μακράν και πέρα των χρηστών συναλλακτικών ηθών συμπεριφορά της,  εκ νέου, σε αδυναμία επιχειρηματικής επιβίωσης προσφεύγοντας ακόμη και στο ευεργέτημα της νομικής βοήθειας.      
Επειδή διά της υπ’ αριθμόν 2648/07-04-2016 (σχετικό 15), η Επιτροπή Ανταγωνισμού τοποθετείται επί του παρόντος θέματος μας, για το οποίο, διά της παρούσης εφέσεως μας προς το Σεβαστό Δικαστήριο Σας προσφεύγουμε και μας κατευθύνει να απευθυνθούμε στα Πολιτικά Δικαστήρια. 
Επειδή η Ελληνική Δικαιοσύνη   πρέπει   να λάβει θέση επί ενός τόσο σοβαρού θέματος της Ελληνικής Πολιτείας.»

Τούτο πράξαμε ώστε να παρέχουμε στο δικαστήριο που εξέταζε την έφεση μας τα εχέγγυα εκείνα που θα εδραίωναν τη σκέψη του ότι η παρελκυστική τακτική που εφάρμοσε η αντίδικος κατ’ ημάς, προκειμένου να μην αρχίσει η μεταξύ μας συνεργασία, με την δήθεν απώλεια της συναλλαγματικής που της επιδώσαμε και την επισταμένη αδιαφορία  της να μεταγράψει την προσημείωση που μας επέβαλε διά της υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, είναι πάγια πρακτική της και προς τούτο της προσκομίσαμε την πολυετή έρευνα της επιτροπής ανταγωνισμού που είχε κατάληξη να αποφασίσει και τελικά να επιβάλει παρά την υπ’ αριθμόν 4055/2017 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά (Τμήμα 16^ο Τριμελές), που περιόρισε το  επιβληθέν πρόστιμο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ύψους τριάντα ενός εκατομμυρίων τετρακοσίων πενήντα μίας χιλιάδων διακοσίων έντεκα ευρώ (31.451.211 €),  μόλις στο 8% του τζίρου της  και στο ποσόν των είκοσι έξι εκατομμυρίων επτακοσίων τριάντα τριών χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και  δεκαοκτώ λεπτών (26.733.529,18 €).

Παρά ταύτα το εφετειακό δικαστήριο διά της αναιρεσιβαλλόμενης υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου αποφάνθηκε ανεπαρκώς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης και αυτό είναι η ηθελημένη, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνης της υπαναχώρησης της αντιδίκου στην από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης που εκφράστηκε κρυστάλλινα, δια:

1. Της από 01-04-2013 επιστολή δήλωση του προς ημάς, περί της δήθεν απώλειας της συναλλαγματικής, απευθυνόμενος στον μοναδικό εταίρο και νόμιμο εκπρόσωπο μας, του δικηγόρου της αντιδίκου Νικόλαου Μαλλιαρού, (σχετικό 7, των προτάσεων της αγωγής μας).
2. Του υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 πρακτικού συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της αντιδίκου με το οποίο εξουσιοδοτεί τον δικηγόρο Ρόδου Αντώνιο Ζερβό δήθεν να  «συναινέσει»  στην ανάκληση της υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου διά της οποίας ενέγραψε η αντίδικος την προσημείωση των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €) κατ’ ημών και προς εξασφάλιση της μεταξύ μας συνεργασίας, κάτι που εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε.

Όμως, το Εφετειακό Δικαστήριο που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη  υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου,  με ανεπαρκείς παρερμηνευμένες σκέψεις,  αποφάνθηκε ανεπαρκώς, ότι:

 «Ενόψει των ανωτέρω η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης για ανάκληση της 1767/2010 απόφασης εγγραφής προσημείωσης υποθήκης δεν συνιστά καταχρηστική καταγγελία της μεταξύ των διαδίκων σύμβασης διανομής, και δεν γεννάται υποχρέωση αποζημίωσης της πρώτης ενάγουσα από την εναγόμενη. Δεν διαπιστώνεται δε υπαίτια καταχρηστική συμπεριφορά της εναγομένης, ώστε να στοιχειοθετείται αδικοπραξία σε βάρος της πρώτης ενάγουσας και η εναγομένη δεν υποχρεούται σε αποζημίωση αυτής. Συνακόλουθα ως προς το κεφάλαιο της αποζημίωσης, για το οποίο κρατήθηκε η υπόθεση από το παρόν δικαστήριο όσον αφορά την πρώτη ενάγουσα, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη». 

Μη λαμβάνοντας ουδόλως υπόψη τα ανωτέρω αναφερόμενα που εδραιώνουν υπέρ του δέοντος τεκμηριωμένα την πάγια παρελκυστική συμπεριφορά της αντιδίκου που και σε εμάς εφήρμοσε και προσφύγαμε για προστασία μας σε αυτό ως και στο πρωτόδικο δικαστήριο μάταια, προβαίνοντας σε ανεπαρκείς και παρερμηνευμένες σκέψεις και αιτιολογίες  που εκθέτει στο σκεπτικό του διατακτικού της και κατά συνέπεια αποφάνθηκε ανεπαρκώς,  δημιουργώντας μας αισθήματα απογοήτευσης για τον θεσμό στον οποίο προσφύγαμε,  μη έχοντας πως αλλιώς να προστατευθούμε.

Συνεπώς,
οι υπ’ αριθμόν οκτώ (8),  έντεκα (11) και δέκα εννέα (19) λόγοι αναίρεσης του άρθρου 559 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
«8) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης,
11) αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίστηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν,
19) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης».
εκ των ανωτέρω αναφερομένων είναι βάσιμοι και πρέπει να γίνουν δεκτοί.

Ως εκ των ανωτέρω εν συνόλω εκτίθενται στην παρούσα αίτηση μας, η αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου και για τους υπ’ αριθμόν οκτώ (8), έντεκα (11) και δέκα εννέα (19) λόγους του υπ’ αριθμόν 559 άρθρου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,  πρέπει να αναιρεθεί.      

Θέλοντας να δώσω στο εξετάζον την κρινόμενη, Ανώτατο Δικαστήριο του Αρείου Πάγου, την κατά το δυνατόν, πλήρη εικόνα της παρούσης δικαστικής μου υπόθεσης με την αντίδικο, μα και ευκαιρίας δοθείσης, την γενικότερη στο Εφετείο  Δωδεκανήσου, θέτω στη διάθεση του, αφήνοντας τα στην κρίση του, τα κατωτέρω:

1. Την με αριθμό κατάθεσης 88/10-07-2018 αίτηση μου, προς την Πρόεδρο του Εφετείου Δωδεκανήσου, για τον διορισμό δικηγόρου, προκειμένου να μου παρέχει νομική βοήθεια για όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες ενέργειες, ώστε να καταθέσω έφεση κατά της υπ’ αριθμόν 113/2018 (σχετικό 01) απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.  Επίσης τον ορισμό δικαστικού επιμελητή για τις προβλεπόμενες επιδόσεις, ως ακριβώς αιτείται, (σχετικό 11 α΄).
2. Την υπ’ αριθμόν 32/2018 απορριπτική Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου στην ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου που είναι και η προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 11 β΄).
3. Την με αριθμό κατάθεσης 1/20-07-2018 Προσφυγή μου, Ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου, κατά της ανωτέρω υπ’ αριθμόν 88/10-07-2018  (το σωστό είναι 32/2018) απορριπτικής Πράξης του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 11 γ΄).
4. Τις από 12-10-2018 κατατεθειμένες προτάσεις μου, στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου και προς υποστήριξη της ανωτέρω αναφερομένης Προσφυγής μου, (σχετικό 11 δ΄).
5. Την υπ’ αριθμόν 253/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, για την ανωτέρω αναφερομένη Προσφυγή μου, (σχετικό 11 ε΄).
6. Την με αριθμό κατάθεσης 117/24-10-2018 νέα αίτηση μου στο Εφετείο Δωδεκανήσου, για τον διορισμό δικηγόρου, προκειμένου να μου παρέχει νομική βοήθεια για όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες ενέργειες, ώστε να καταθέσω έφεση κατά της υπ’ αριθμόν 113/2018 (σχετικό 01) απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου. Επίσης τον ορισμό δικαστικού επιμελητή για τις προβλεπόμενες επιδόσεις,  ως ακριβώς αιτείται, (σχετικό 12 α΄).
7. Την υπ’ αριθμόν 59/2018 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου, στην ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, που είναι και η προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 β΄).
8. Την με αριθμό κατάθεσης 100/18-02-2019 αίτηση μου, κατατεθειμένη στην γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου, απευθυνόμενη στην προεδρεύουσα του Εφετείου Δωδεκανήσου που έκδωσε την ανωτέρω αναφερομένη Πράξη, (σχετικό 12 γ΄).
9. Την υπ’ αριθμόν 15/09-05-2019 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου, στην ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, που είναι και η προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 δ΄).
10. Την με αριθμό κατάθεσης 149/0912-2019 κατατεθειμένη αίτηση μου στο Εφετείο Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 ε΄).
11. Την υπ’ αριθμόν 39/09-12-2019 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου, στην ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, που είναι και η προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 στ΄).

«Ικανοποίηση πλήρους αιτήματος με το τσιγκέλι και σε δόσεις».

Τα ανωτέρω που θέτω στην κρίση του εξετάζοντος την κρινόμενη Ανωτάτου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν εμπίπτουν σε κάποιο λόγο αναίρεσης, όπως αυτοί εκτίθενται στο υπ’ αριθμόν 559 άρθρο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Όμως είμαι σε θέση να κρίνω, καθώς τούτα βίωσα, ότι από όλη την προδικασία της χορήγησης νομικής βοήθειας, προκειμένου να καταθέσω έφεση κατά της αντιδίκου και της πρωτόδικης υπ’ αριθμόν 113/2018 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, υπήρξε δυσμενής προκατάληψη και εκδηλώθηκε δυσφορία στην συγκεκριμένη πρόθεση μου από την  προεδρεύουσα του Εφετείου Δωδεκανήσου που είναι και  η προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Ως εκ των ανωτέρω κρίνω ότι για λόγους αμεροληψίας,  δεν θα έπρεπε να συμμετέχει στη σύνθεση του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Θέτω στην κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, που εξετάζει την κρινόμενη αν εμπίπτει η αναιρεσιβαλλόμενη, ένεκα και των ανωτέρω αναφερομένων,  σε κάποιο λόγο αναίρεσης του υπ’ αριθμόν 559 άρθρου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και δη σε εκείνους που αναφέρονται στη εξαίρεση δικαστή, καθώς δεν υπάρχει συγκεκριμένος τέτοιος λόγος για τα ανωτέρω εκτιθέμενα. 

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, δεν έλαβε υπόψη του τα όσα τεκμηριωμένα, προσκομίζοντας τα προς τούτο σχετικά έγραφα, εκθέτουμε με την έφεση μας στις σελίδες δέκα τρία έως δέκα πέντε (13 έως 15) αυτής, προς αντίκρουση της κακής και εντελώς εσφαλμένης κρίσης της υπ’ αριθμόν 113/2018 πρωτόδικης απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, την οποία εσφαλμένα και κακώς υιοθετεί η αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, αναφέροντας στη σελίδα έξη (6) αυτής, ότι:
«Τέλος το αίτημα να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να τηρήσει και ενεργοποιήσει την από 1-1-2010 σύμβαση εγγύησης, υπό την σκέπη της 1767/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που σε αυτή αναφέρονται, είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο καθώς έχει ήδη απορριφθεί ως μη νόμιμο με την εκκαλούμενη απόφαση και στο δικόγραφο της έφεσης δεν περιλαμβάνεται λόγος που την προσβάλλει ως προς αυτό το κεφάλαιο».

Επειδή συνεπεία του ανωτέρω γεγονότος, να μην λάβει υπόψη του τα όσα τεκμηριωμένα, προσκομίζοντας τα προς τούτο σχετικά έγγραφα, εκθέτουμε στην έφεση μας, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, προέβηκε σε εσφαλμένες και παρερμηνευμένες σκέψεις με αποτέλεσμα να αιτιολογηθεί ανεπαρκώς, αποφασίζοντας και δια των ανωτέρω, εσφαλμένα την απόρριψη της εφέσεως μας.   

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου αγνόησε και δεν έλαβε καθόλου υπόψη του τα σχετικά δέκα τέσσερα (14) και δέκα πέντε (15) που προσκομίσαμε στις πρωτόδικες προτάσεις μας και στο εφετείο και αναφέρουμε στην έφεση μας, από τα οποία προκύπτει: η ηθελημένη, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνης της υπαναχώρησης, υπαναχώρηση της αντιδίκου στην από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης.

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, κακώς και εσφαλμένα παρερμήνευσε την ταυτόχρονη διττή ενέργεια του δικηγόρου της αντιδίκου Νικόλαου Μαλλιαρού διά της δηλώσεως του την 01-04-2013 ότι δήθεν απώλεσε την λευκή συναλλαγματική που του επιδώσαμε και της αντιδίκου διά του υπ’ αριθμόν 849/01-04-2013 πρακτικού του διοικητικού της συμβουλίου με το οποίο εξουσιοδοτούσε τον δικηγόρο Ρόδου Αντώνιο Ζερβό δήθεν να συναινέσει στην ανάκληση της υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου δια της οποίας ενεγράφη η προσημείωση υποθήκης των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €) υπέρ της αντιδίκου και κατά ημών προς εξασφάλιση της μεταξύ μας συνεργασίας (σχετικά 7, 8, των πρωτόδικων προτάσεων μας).

Επειδή, ένεκα των μόλις ανωτέρω αναφερομένων, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, οδηγήθηκε σε εσφαλμένα συμπεράσματα, με παρερμηνευμένες σκέψεις και ανεπαρκείς αιτιολογίες, που αφορούν τις προθέσεις και τον σκοπό της αντιδίκου με τις ενέργειες της δήλωσης του δικηγόρου της περί της δήθεν απώλειας της συναλλαγματικής και του πρακτικού του διοικητικού της συμβουλίου περί της δήθεν «συναίνεσης» στην ανάκληση της υπ’ αριθμόν 1767/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που σκοπό είχαν την ηθελημένη, αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνης της υπαναχώρησης της, την υπαναχώρηση της στην από 01-10-2010 μεταξύ μας σύμβαση εγγύησης, (σχετικό 3, των πρωτόδικων προτάσεων μας).

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, δεν έλαβε υπόψη του τα προσκομιζόμενα εσωτερικά έγγραφα της αντιδίκου που αφορούν την εμπορική πολιτική της και μας κόμισε με αφορμή την έναρξη της συνεργασίας μας και αποδεικνύουν  ότι προς στιγμή μας θεώρησε ενεργούς συνεργάτες της, όμως και πάλι υπαναχώρησε σε αυτό ηθελημένα,  αναίτια ως προς κάποιο λόγο υπαναχώρησης και υπαίτια ως αποκλειστικά υπεύθυνης της υπαναχώρησης της.

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, δεν έλαβε υπόψη του τα όσα σχετικά αναφέρουμε στην έφεση μας για την πάγια πρακτική και συμπεριφορά της αντιδίκου σχετικά με τη χειραγώγηση του χονδρεμπορίου ενάντια στον ανταγωνισμό της, που εκφράζεται κατ’ ημάς με όσα πρωτόδικα, στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο και στην παρούσα εκθέτουμε και που αποτέλεσμα αυτής της αντισυμβατικής, αντιδεοντολογικής, μακράν πέραν των χρηστών συναλλακτικών ηθών συμπεριφοράς της αντιδίκου, είχε αποτέλεσμα την επιβολή του προστίμου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που τελικά περιορίστηκε δια της υπ’ αριθμόν 4055/2017 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά (Τμήμα 16^ο Τριμελές) στο 8% του τζίρου της αντιδίκου και στο ποσόν των είκοσι έξι εκατομμυρίων επτακοσίων τριάντα τριών χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και δεκαοκτώ λεπτών (26.733.529,18 €).

Επειδή το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου δεν έλαβε υπόψη του την υπ’ αριθμόν 2648/07-04-2016 (σχετικό 15, της εφέσεως μας), επιστολή, προς τον νομικό εκπρόσωπο μας, διαχειριστή και μοναδικό εταίρο ημών, της Επιτροπής Ανταγωνισμού που τοποθετείται επί του παρόντος θέματος μας, για το οποίο οδηγηθήκαμε στην διαιτησία και δια της παρούσης Ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξετάζει την κρινόμενη  και διά της οποίας μας εκθέτει τις κατά της αντιδίκου ενέργειες της, που κατάληξη είχαν την επιβολή μεγάλου οικονομικού προστίμου, ένεκα συναφών με τις κατ’ ημών ανωτέρω αναφερόμενες ενέργειες της και μας κατευθύνει να απευθυνθούμε στα Πολιτικά Δικαστήρια, όπως ήδη είχαμε πράξει αναζητώντας το δίκαιο μας έναντι μιας πολύ μεγάλης οντότητας στους κόλπους της Ελληνικής Δικαιοσύνης, εναποθέτοντας της ελπίδες μας σε αυτήν, διά μέσου του εξετάζοντος την κρινόμενη Ανωτάτου Δικαστηρίου. 

Επειδή υπήρξε αποδεδειγμένα εκφρασμένη προδικαστικά δυσμένεια και εκδηλώθηκε δυσφορία  για την κατάθεση και εκδίκαση της έφεσης μας από την προεδρεύουσα του δικαστηρίου που έκδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου.

Επειδή προσκομίζουμε και επικαλούμαστε τα κάτωθι αναφερόμενα σχετικά έγγραφα:

1. Η υπ’ αριθμόν 64/31-05-2021 Πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου Αξιότιμης Κυρίας Αγγελικής Αλειφεροπούλου, επέχουσα θέση συμβολαιογραφικής πληρεξουσιότητας, (σχετικό 01).
2. Η αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 02).
3. Η με αριθμό κατάθεσης 49/15-02-2019, κατατεθειμένη έφεση μας στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 03).
4. Βιβλιοδετημένος τόμος με προσαρτημένο τον κατάλογο των σχετικών της ανωτέρω αναφερομένης έφεσης μας, τα οποία εμπεριέχονται σε αυτόν, (σχετικό 03 α΄).
5. Οι από 17-01-2020 κατατεθειμένες κατά την εκφώνηση και επί έδρας, προτάσεις μας σε βιβλιοδετημένο τόμο, (σχετικό 03 β΄).
6. Βιβλιοδετημένος τόμος με προσαρτημένο τον κατάλογο των σχετικών των προτάσεων της έφεσης μας, τα οποία εμπεριέχονται σε αυτόν, (σχετικό 03 γ΄).
7. Οι από 16-01-2020 κατατεθειμένες προτάσεις της αντιδίκου στη γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 03 δ΄).
8. Η από 21-02-2020 κατατεθειμένη προσθήκη αντίκρουση μας, στη γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου, προσαρτημένη παρά πόδας των προτάσεων μας, (σχετικό 03 ε΄).
9. Η υπ’ αριθμόν 113/2018 πρωτόδικη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, με προσαρτημένο παρά πόδας τα πρακτικά της συζήτησης της, (σχετικό 04 α΄).
10. Η με αριθμό κατάθεσης 13/30-01-2017 κατατεθειμένη αγωγή μας στη γραμματέα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 04 β΄).
11. Οι από 09-05-2017 κατατεθειμένες προτάσεις μας στη γραμματέα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 04 γ΄).
12. Οι από 10-05-2017 κατατεθειμένες προτάσεις της αντιδίκου στη γραμματέα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 04 δ΄).
13. Η από 24-05-2017 κατατεθειμένη προσθήκη – αντίκρουση μας στη γραμματέα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 04 ε΄).
14. Η από 25-05-2017 προσθήκη - αντίκρουση της αντιδίκου στη γραμματέα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 04 στ΄).
15. Η με αριθμό κατάθεσης 169/25-04-2014 κατατεθειμένη αίτηση μας, ρύθμισης κατάστασης, με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, στη γραμματέα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 05 α΄).
16. Το από 12-05-2014 κατατεθειμένο σημείωμα της αντιδίκου στη γραμματέα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 05 β΄).
17. Η υπ’ αριθμόν 262/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 05 γ΄).
18. Η με αριθμό κατάθεσης 42/18-03-2016 κατατεθειμένη αίτηση μας, ρύθμισης κατάστασης συνεργασίας με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, (σχετικό 06 α΄).
19. Η υπ’ αριθμόν 1/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 06 β΄).
20. Το υπ’ αριθμόν 16068/11-08-2010 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Ρόδου Αγάπης Καλομοίρη - Χατζηδιάκου, (σχετικό 07).
21. Το από 30-09-2010 πρακτικό συνεδρίασης της ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ, (σχετικό 08).
22. Η με αριθμό κατάθεσης 2037/01-10-2010 αίτηση προσημείωσης υποθήκης, κατατεθειμένη στη γραμματέα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 09).
23. Η υπ’ αριθμόν 67/25-02-2014 Πράξη του Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 10).
24. Η με αριθμό κατάθεσης 88/10-07-2018 αίτηση μου στη γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 11 α΄).
25. Η υπ’ αριθμόν 32/13-07-2018 απορριπτική Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου στην ανωτέρω αναφερόμενη αίτηση μου, (σχετικό 11 β΄).
26. Η με αριθμό κατάθεσης 1/2018 Προσφυγή μου, κατατεθειμένη στη γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου κατά της ανωτέρω αναφερομένης απορριπτικής Πράξης της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 11 γ’).
27. Οι από 12-10-2018 κατατεθειμένες προτάσεις μου στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου για την ανωτέρω αναφερομένη Προσφυγή μου, (σχετικό 11 δ΄).
28. Η υπ’ αριθμόν 253/2018 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου για την ανωτέρω αναφερομένη Προσφυγή μου, (σχετικό 11 ε΄).
29. Η με αριθμό κατάθεσης 117/24-10-2018 κατατεθειμένη αίτηση μου στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 α΄).
30. Η υπ’ αριθμόν 59/05-12-2018 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου για την ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, (σχετικό 12 β΄).
31. Η με αριθμό κατάθεσης 100/18-02-2019 κατατεθειμένη αίτηση μου στη γραμματέα του Εφετείου Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 γ΄).
32. Η υπ’ αριθμόν 15/09-05-2019 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου για την ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, (σχετικό 12 δ΄).
33. Η με αριθμό κατάθεσης 149/09-12-2019 κατατεθειμένη αίτηση μου στο Εφετείο Δωδεκανήσου, (σχετικό 12 ε΄).
34. Η υπ’ αριθμόν 39/09-12-2019 Πράξη της προεδρεύουσας του Εφετείου Δωδεκανήσου για την ανωτέρω αναφερομένη αίτηση μου, (σχετικό 12 στ΄).

Επειδή η παρούσα αίτηση αναιρέσεως μας είναι εμπρόθεσμη, νόμιμη και παραδεκτή.

Επειδή οι υπ’ αριθμόν οκτώ (8), έντεκα (11) και δέκα εννέα (19) προβαλλόμενοι λόγοι του υπ’ αριθμόν 559 άρθρου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, είναι παραδεκτοί και βάσιμοι.

Επειδή κατόπιν όλων των ανωτέρω,  πρέπει να αναιρεθεί  η αναιρεσιβαλλόμενη  υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου και να παραπεμφθεί η ένδικη διαφορά μας προς εκδίκαση σε άλλο δικαστήριο ισόβαθμο και ομοειδές κατά άρθρο 580 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

Επειδή όλα τα ανωτέρω είναι νόμιμα, βάσιμα και αληθή.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ
Και για όσους επιφυλασσόμαστε να προσθέσουμε με αυτοτελές δικόγραφο πρόσθετων λόγων, όπως ο νόμος ορίζει.

 ΖΗΤΟΥΜΕ

1. Να γίνει δεκτή στο σύνολο της η παρούσα αίτηση μας αναιρέσεως.
2. Να εξαφανιστεί η αναιρεσιβαλλόμενη υπ’ αριθμόν 260/2020 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου.
3. Να γίνει δεκτή στο σύνολο της η με αριθμό κατάθεσης 33/15-02-2019 κατατεθειμένη στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Ρόδου και με αριθμό κατάθεσης 49/15-02-2019 κατατεθειμένη στη γραμματεία του Εφετείου Δωδεκανήσου, έφεση μας.
4. Να καταδικαστεί η αντίδικος στη δικαστική μας δαπάνη και την αμοιβή του πληρεξούσιου μας δικηγόρου για όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένης της αναιρετικής δίκης.

Ρόδος 29-09-2021

                                                                                 Η αιτούσα                                  Ο δυνάμει της υπ’ αριθμόν 64/31-05-2021
                                                                    «ΣΠΑΝΟΣ ΘΩΜΑΣ ΕΠΕ»                            Πράξεως διορισμού της Προέδρου του
                                                                                  δια του                                      Αρείου Πάγου Αγγελικής Αλειφεροπούλου,
                                                                     νομίμου εκπροσώπου της                                  πληρεξούσιος δικηγόρος
                                                          Θωμά – Δημήτριου Χρήστου Σπανού                    Αναστάσιος Ε. Μπακαλούμας